21 Aralık 2011 Çarşamba

Bu kadar yakınımda olma, sana dokunamadıktan sonra

Uyku nasıl sevilesi bir şeyse, o kadar da küfür edilesi bir olay. Her gece geç yata yata uyku düzenim orospu olmuştu ta ki dün abartısız 20 saat uyuyana kadar. Resmen ölü gibisin, bir uyanıyosun hayatından 1 gün gitmiş, hangi gündeyiz yeaa falan oluyosun. Aynen bende öyle oldum. O kadar saat uyuduktan ve nerdeyse tüm sülalemi tek tek rüyamda gördükten sonra (komşu teyzede dahil) uyandığımda anneme "bugün günlerden ney?" diye sordum. O kadar şaşkındım, o kadar adapte sorunu yaşadım. Direk uyanır uyanmaz okul ve okulda abuk sabuk şeyler.

Sınıfa girmeden önce bir wcye uğrıyım dedim, aman allahım bu nasıl tip, göt gibi şişmiş suratım vardı ve çok dandik dundik bişeyler giymiştim, uyku sersemiydim herhalde giyinirken. Acayip pişman oldum wcden çıkasım gelmedi ama devamsızlık korkum var diye alelacele girdim sınıfa pat, başka yerde ders. Ara bul yürüyorum koridorda arkadan da biri geliyor, döndüm baktım Alain, hassiktir işte bülent ersoy poposu kıvamında şişkin bir yüzle görmemeliydi beni, zaten arkamda diye bi heyecanlandım bi sendeledim yerimde sonra girdim sınıfa tam arkamda yine ben oturdum tam önüme oturdu. Dersi mi dinliyim Alaine mi bakıym diye düşünürken "koy götüne rahvan gitsin dersi dinle Lavin siktir et bu tiple Alaini unut gitsin" gibi uzun bir cümle kurdu iç sesim. Bende derse adapte oldum ama bir yandan da bakıyorum dudaklarını yiyiyo canı sıkılıyo telefonu çıkarıyo yine birileriyle mesajlaşıyo falan çok uyuz oldum. 

Öteki sınıfa girdik gittim en köşeye herkesten uzak tek başıma bişeyler yazdım. Tabi bizim Alainin keyfi iyi gülüyo ediyo sınıftakilerle şakalaşıyo falan bi kaç sefer göz göze geldik direk kafamı çevirdim. İçimde neden olduğunu anlayamadığım bi kızgınlık vardı, ona karşı bi nefret oluştu birden bire. Bütün gün yüzüne bakmadım. Yanımdan 123145 kere geçti belki bişey sorarım umuduyla sormadım da, yüzü düştü biraz (yada ben öyle anladım biliyosun olayları üstüne çekmede üzerime adam tanımam). Ders bitti ben aldım çantamı büyük hocaya gittim çıkabilirmiyim dedim Alainde tam onun yanında çıkablirsin dedi hocamız çıktım hiç bişey demeden ama Alain hiç bakmıyo yere bakıyo suratı düşük bi şekilde, çıktım kızlarla biraz takıldık bahçede Alain geçti önümüzden gitti sandım ben onu kızlara biraz sonra hadi bizde gidelim dedim, hep birlikte çıktık yürüyoruz arkamı bi döndüm yine Alain geliyor aman allahım, daha uzakta diye saçmalıyodum yanımdaki kıza garip garip hareketler yapıyodum ki bi döndüm Alain yanımda "iyi akşamlar" dedi güldü, bende sadece gülümsedim. Sonra bu atom karınca hızlı hızlı gitti gözden kayboldu falan biz kızlarla tam otobüse bincez bi döndüm Alain yine arkamda (adam sadece arkamdan geliyo bi kere de yan yana yürüsek ya) palavradan görmedim ayaklarına yattı ama ben o yandan yandan bakışları iyi biliyorum "yemezlerrr" diye bağıramadım da

Ama çok yakınımda ya, düşünsene sürekli arkamda, götümün dibinden çıkıyor sürekli. Bide çok karizmatik, bütün kızlar evlisi nişanlısı bekarı hepsi yavşıyo çok sinir oluyorum benim erkeğim diyemiyorum da, Çok kızıyorum o zaman Alaine, neden benim değil diye düşünüyorum. Yada neden daha önce doğmamış, daha önce doğsaydı ve yaşlarımız azcık yakın olsaydı kesin kapardım, Zamanlama hataları sadece hayatımın bu evresinde olmadı tabi. Ona olan duygularım gün geçtikçe artıyor ama icraat yine sıfır yine sıfır. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bir şeyler yazmak ister misin?