Hayal kurmak parayla olsa daha az hayal kurardım

İnsan neden yaşıtı birini sevip ergen ergen şeylerle uğraşmaz ki, aslında bakarsan okulda baya baya yakışıklı ilik gibi çocuklar var. Ama ben gittim o kadar yakışıklı, o kadar ilik adamların içinden asistan hocamı seçtim. Sabahın köründe sırf beni koridorda 1 kere de olsa görür diye süsleniyorum, üşenmiyorum her gün saçlarımı yıkıyorum daha ne yapıyım yani. Ders aralarında odasının olduğu koridordan 13134293434  kere geçmemde cabası. Bakışlarımdan mıdır bilmem ama adam da bazı şeyleri çakıyor gibi, bi gün ona bakarken birileri fotolarımı çekse süper olur aslında gözlerimde kalp kalp kalp ifadeleri mi oluşuyo merak ediyorum adam bana ne zaman baksa gülümsüyo, ya o yada komik bi tipim var ki ben 1. seçeneğin olmasını temenni ediyorum.

Yine bir sabah ve yine onun dersi..

Onun derslerinin olduğu gün ne güzel gündür öyle yahu. Süslen püslen (süsleniyorum dediğim bi göz kalemi bi de düzleştiriciyle cebelleşme) bir heyecan, yüzde daima eksik olmayan 32 diş ifadesi daldım sınıfa, köşeye oturmuş garibim zengin piçlerinin triplerini çekiyo, neyse hiiiiç bakmadan (o kadar çok bakarken yakalanıyorum ki artık onun olduğu tarafa bakmamak için yoğun bi çaba sarfediyorum) kendime bi yer buldum oturdum. Öyle bi yere oturmuşum ki sınıftan dışarı çıksam yeridir, sınıf ayrı bi yerde ben ayrı bi yer, zaten alaindelonuda göremiyodum o açıdan iyi olmuştu, kendimi kaptırmışım derse baktım tepemde biri belirdi kafamı o şaşkın ifadeyle kaldırmamla alainle göz göze geldik. Ne yaptığımı kontrol etmeye gelmiş. Aldı kağıdımı bakıyo ters tutuyosunuz dedim çevirdim kağıdı ama o anda eli elime bi değdi, anam dedim ne oluyoruz ne yaptın sen lavin adamın eline değdin falan tarzında görenlerin ırzına geçtiğimi sanacağı cinsten bir paniğe kapıldım içten içe, ama öyle hoşuma gitti ki oda gülümsedi zaten, ya diyorum ya anlıyo yemin ederim, anlamıyosada ibnelik olsun diye bana ızdırap çektiriyo o beni benden alan gülümseyişle. Elleri ne güzel ya, aslında minik hiç erkek eli gibi değil ama onda olan her şey bana mükemmel geldiği için sorun yok yani.

Sesim neremden çıkıyo bilmiyorum ama bi yerden de olsa çıksın artık.

Yahu birine bir şeyi bi defada söylediğimde anlasın artık. Sınıfta yada başka bir ortamda o kadar sessiz çıkıyo ki o ses aman allahım, insanlar ağzıma girmek zorunda kalıyolar, "efendimmm? efenimmm? efemmm?" Hayır başkasına olsun da Alaindelona olmasaydı bu, tam eller değdi, elektrik oldu dedim kendi kendime ama adama bi soru sordum "efendim?" dedi yaklaştı, bi daha söyledim "efeniimmm?" dedi biraz daha yaklaştı. 3. söylediğimde ise artık dişlerimle bakışıyolardı ki onlar hiçç güzel değiller. Ya kısmetimi kapatıyolar yemin ederim, adamın içinde bi kıpırtı olduysada o bakışmadan sonra geri kaçmıştır. Ya ben onları saklıyodum sır gibi, ne bahtsızım ne bedeviyim allah benim cezamı verecek ya.

Derlerdi de inanmazdım.

"Üniversite çıkarcı insanlarla doludur, kimseye güvenme, aman he arkadaş gibi görünür donunu sökerler, kimseyle takılma öyle, olum zaten bi gördüğünü bi daha görmüyosun, bi gün başka bi gün başka biriyle geziyosun" laflarını duyar, ulan buldunuzda bunuyosunuz pezevenkler derdim. Meğer gerçekten öyleymiş. Zaten ilk 1 ay piç gibi takıldım, bi kaç arkadaşım vardı ama onlar başka sınıftaydı. Bizim sınıfta da herkes can ciğer olmuş grup kurmuştu bile. Ben bildiğin ortada kaldım. Grupsuz kalmakta kötü lan. Ortalık malı oldum resmen. "Lavin bizle gel istersen" "Yalnız kaldırsan bize takıl" "Yemeğe gitcez sende gelsene" sorularının altındaki elime düştün şıllık ifadesini sezmiyo değildim tabi. Kimsenin peşine gittiğim yok herhalde. Tek başına karadul gibi gezdim okulda. Ne zaman vize haftası geldi o zaman benden habersiz oluşan kankalar ve ben vermeden numaramı bulup arayan insanlarla karşılaştım. Bi anda karınca gibi üşüştüler. Biri mesaj atıyo lavin bu soru nasıldı? diğer mesaj atıyo lavin bu konuyu anladın mı? Lavin sınavda yanına oturıyım mi?
Bende biraz saftiriğim kimseye hayır diyemem hepsine tek tek cevap verdim. Ama en sonunda olay beni kullanma derecesine gelince ne oluyoruz lann moduna girdim ve hepsine tek tek postayı koydum. Tavrımı belli edince gerçek karakterleri ortaya çıktı ve ben içlerinden bana en uygun olanını seçtim. Şimdi takıldığım kızlar uçuk kaçık ama onlara da pek güvenim yok, arada tek kalmamak için takılıyoruz ne yapim oğlum çok sıkıldım kantine tek gitmek koyuyo insana, herkes makara yapıyo herkes gülüyo ediyo sen vebalı gibi yalnız başına üstelik "ayyy herkes bana bakıyo acaba yanlış bişey yapar mıyım" gibi sosyofobik heraketlerle yürüyosun falan zor yani. En doğrusunu yaptım arkadaş edinmekle, ama yıllar önce söylenen sözlerin gerçeklik payı olduğunu da anladım. Şimdi tek tek onları hatırlıyorum ve benden sonra gelecek olan nesilleri şiddetle uyarıyorum,
 Vize haftası gelen kankadan hayır gelmez!

"Bak şimdi Lavincim"

Yine bir sabah ve ben yine it gibi ödev bahanesiyle Alaini görmeye gidiyorum. Her şey çok normal tabi ben yine bi odasına gitmeden önce 20 kere wc ye gidip saçımı düzelttim (temizlikçi kadınla kanka olduk) Odaya girdim O ve ben, allahım tam da hayal ettiğim gibi sadece ikimiziz (sanki bi bok olcak) Ödevimi gösterdim yorumlar yapmaya başladı öyle şeker konuşuyo ki insanın dinledikçe dinleyesi geliyo, açtım yine gözlerimi monçiçi gibi bakıyorum pür dikkat, yaptığım ödevi azcık beğendi azcık eleştirdi derken "bunu senin yapmanda ayrı bir değer katıyo" demez mi? Ben bir eridim bi bi tuhaf oldum götüm başım oynamaya başladı. Tam gülümsüyoruz birbirimize böyle derken içeri allahın cezası kuru kara bi kadın girdi "zarf alcam" ayağına benim bütün romantizmimin içine sıçtı, zaten ben bu anı senenin başından beri bekliyorum be kadın, annen seni zamansız mı doğurdu azcık daha bekle olur muuu daldı içeriye aldı alaini benden.
Alain zarf verirken bende onun panosuna bakıyodum. Bütün o panodakileri tek tek onun yapıştırmış olması, onun emek vermiş olması yada ne biliyim en basitinden ellerini sürmüş olması ne kadar kıymetli benim için.

Daldım gittim panoya ve hayallere
derken
"Bak şimdi Lavincim" diye başlayan bir cümle duydum, önce cümleyi duydum sonra "LAVİNCİM" i duydum sonra tek duyduğum şey "ciimmm cimmmm cimmm cimmm ciimmmmm" oldu. Kulaklarımda çınladı 1 dakika boyunca ve ben Alainin dediği hiçbir şeyi anlamadım o anda.Zaten çok kısa süre içinde de odadan çıktım ve tüm gün o lavincim i hatırladım durdum. Bir ekin beni bu kadar mutlu edeceğini düşünmezdim.

Sırf beni öldürmek için mi uğraşıyosun bilmiyorum ki.

Bugünkü dersimiz çok güzeldi. Yazımı yazarken yine yanıma geldi. Ben oturuyorum o ayakta ve yanımdaki kızla konuşuyo bende döndüm kıza bi ara alainin ve benim birbirimize yaslandığımızı hissettim bildiğin benim sırtım onun bacağına değiyodu ben mi saalak gibi yaslandım yoksa o mu bilerek yapıyo bilmiyorum birden geri çekildim çünkü biliyorum kendimi kaptırırsam onu orda kimse elimden alamaz. Gerçi diyorum ya ben abartıyorum ama alain sürekli biriyle mesajlaşıyo. Belli sevgilisi var. Telefonla konuşmalar mesajlaşmalar falan sürekli olarak pek normal şeyler değil bunlar. Kesin benim ona olan ilgimi anladı ve kasıtlı bazı hareketler yapıyo bugün geldi yine yanıma aldı kalemimi üzerime doğru eğilerek anlatıyor da anlatıyor ya zaten parfüm kokusundan kafam güzel oluyo bide ne yaklaşıyosun o kadar. kolu yüzüme değdi geri çekildim "pardon" dedi gülümsedi "önemli değil" dedim ama bildiğim o puşt gülüşü bakışını yaptı. Sonrada gidiyo mesaj üstüne mesaj artık kime atıyosa,

Çok daralıyorum böyle olunca bide birden bire gözden kaybolup gidiyo ya hep gözümün önünde olsun ama benim olmasın diyorum. Olmasın, ucunda ölüm yok ya.