28 Aralık 2011 Çarşamba

Kaderimde buda mı vardı?

Güzel bir güne uyanmakla beraber okula bugün azıcık süslenerek gitmek istedim. Okul çıkında gideceğimiz fuarda azıcık güzel gözükmek için yaptım bunu, he bide Alain faktörünü unutmayalım. Neyse işte süslendim püslendim gittim okula. Herkes güzel tepkiler verdi. Alain ise sap sap baktı, yani bugün bana farklı baktı. Oda beğenmiş gibiydi.

Hemen havalı havalı yürüdüm yerime oturdum. Alain tam karşımdaydı. Çok kez göz göze geldik, hatta bi ara gözlerine bakmamak için kendimi tuttum, çünkü çakıyo adam kıllanıyo bi süre sonra. İlgilenmiyomuş gibi davranmak için büyük çaba sarfetsemde bu işi becerebiliyorum. Neyse işte Alain yanıma geldi, çok kıl oldum bugün ona. Götü kalktı kızlar çok yavşayınca eli belinde, sürekli uzaklara bakıyo, resmen poz verir gibi dikiliyo karşımızda. Artislik pozlara gerek yok ibnelik yapma diyesim var da işte, ah işte tutuyorum kendimi.

Geldi işte bu yanıma, bişeyler anlatıyo yine. Sonra ben bi cevap verdim, yanındakine dönüp "bu kızında böyle konuşmasına hastayım" deyip söylediğim cümleyi gülerek taklit etti. O kadar sinir oldum o kadar sinir oldum ki, içimden küfürleri yığdırdım. Hiç gülmedim etmedim, pas vermedim. Aldım kağıdımı önüme tribi bastım. Geldi gitti yine döndü dolaştı etrafımda ama bende tık yok.

Tekrar yaklaştı bana istemsiz gözlerine baktım, bana gözlerinin içi gülerek bakıyodu. Resmen ibne gibi gülüyodu. Bende güldüm dayanamadım. Sonra gitti bu ortalıktan kayboldu. Çıkışta fuara gitcez toplaştık kızlarla. Bi baktık Alain okuldan çıkıyo. Biz yürüyoruz tabi Alain arkamızdaydı. Yine atom karınca gibi hızlı hızlı yürüdü gözden kayboldu. Otobüse bindik fuar merkezine geldik kızlarla. Fuara girmeden öncede azcık takıldık öyle gittik.

Ve beklenen an,

Fuarda sınıftakilerle makara yaparken, etraftaki entel adamlara gülüp eğlenirken ve vişne suyu diye aldığımız ama şarap olduğunu sonradan anladığımız içkileri cam kenarına çaktırmadan koyarken birden içeri Alain girdi.
Alain girdi girmesine de arkasındaki kaltak, o iğrenç yaratık, o şırfıntı neden girdi anlamıyorum. Birlikte geldiler. Alainin yanında duruyo. O anda ben ve Alaine yavşayan bütün kızlar yıkıldı. Fuarı bıraktık onları izliyoruz bi köşede. Ya resmen kadın, olgun yaşlarda, yüzünde kırışık çıkmaya ramak kalmış bi kadınla sevgili olduğuna inanamıyorum.

Sevgili olduğunu nerden anladın diye sorarsan
1.Birlikte geldiler
2.Göt göte geziyolar
3.İkisininde ağzı kulaklarında
4.Alain telefonuna bakmıyor
5.kadın konuşunca omzuna falan dokunuyo Alainin
6.Allah ikisininde belasını versin.

Kadın bi ara fuarı gezerken bizim sınıfın önüne geldi, nasıl atlıycak gibi bakıyoruz süzüyoruz falan. O halimiz tam komediydi. Garibimde gülümseyip geçti önümüzden ama ben daha fazla dayanamadım ve hemen çıktım fuardan kızları alıp eve döndük.

Ya ne kadar kendimi kaptırdığıma inanmasamda kaptırmışım hacı, baya baya yıktı bu olay beni, üzüldüm. Hayatta yaşama amacım kalmamış gibi hissettim. Kendimi çok çirkin hissettim. Hatta şu anda depresyonda bile olabilirm. Gerçi şuan biraz iyiyim. Yada onu bu olaydan sonra henüz görmediğim için böyle hissediyorum.

Yarın neler olur bilemem, bize dersi olmasada kesin bi yerlerden çıkar karşıma. Çıkmasın, ona çok kızgınım. Görsem bile kafamı çevirirm, Sıçarım "selam vermezsen ayıp olur" davalarına valla, o da bana ayıp etti. Hemde çok. Fiziksel olarak temasımız olmasada aramızda bi iletişim olduğuna inanıyodum. Kendimi piç gibi ortada bırakılmış hissettim. Duygularımla oynandı sanki, yada ben kendi duygularımla kendim oynadım, belkide hala oynuyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bir şeyler yazmak ister misin?